بررسی احساس امنیت زنان در فضاهای عمومی شهر مشهد

هدف: بررسی میزان احساس امنیت (جنبه ذهنی امنیت) به تفکیک سه بعد مالی، جانی و اخلاقی در میان زنان 15 ساله و بالاتر در شهر مشهد است.  روش‌شناسی: از نوع پیمایش است و برای جمع‌آوری اطلاعات از پرسش‌نامه محقق ساخته استفاده شده است. جامعه آماری زنان 15 سال و بالاتر ساکن شهر مشهد بودند که از میان آنها 1000 نفر به روش نمونه‌گیری دو مرحله‌ای انتخاب شدند. تجزیه و تحلیل داده‌ها در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی با استفاده از آزمون‌های مرتبط صورت گرفته است.  یافته‌ها: میزان احساس امنیت در شهر مشهد برای زنان با وضع مطلوب، فاصله‌ای چشم‌گیر و محسوس دارد. نکته حائز اهمیت در این میان سطح پایین احساس امنیت اخلاقی در جامعة مورد بررسی است. به‌لحاظ وضعیت احساس امنیت زنان در فضاهای عمومی نیز زیرگذرها و مسافربران شخصی، ناامن‌ترین موقعیت‌ها از نظر پاسخ‌گویان بوده‌اند. پارک‌ها و محدوده اطراف محل زندگی با میانگین نزدیک به‌هم در رده بعدی قرار می‌گیرند و اتوبوس، پل‌های عابر پیاده و تاکسی در مقایسه با فضاهای عمومی دیگر از نظر پاسخ‌گویان از امنیت بیشتری برخوردار هستند. نتیجه‌گیری: با توجه به حساسیت موضوع و اهمیت حیثیت و حرمت زنان و خانواده در ادراک و احساس مردم ما به‌عنوان یک جامعة مذهبی، نتایج این تحقیق می‌تواند نگران‌کننده ارزیابی شود.